Nagkaroon kami ng aming pagbabahagi ng ilang araw na ang nakalipas at ito ang isa sa mga unang pinakamagandang karanasan na naranasan ko mula noong ako ay nagsimula sa high school. Kaming 3 lang na babae ang nagkukwento ng mga best and worst moments namin noon, part of us were very relieved after sharing the things we talk about. Bagama't pinag-uusapan din natin kung ano ang nararamdaman namin sa mga bagay na nararanasan namin ngayon.
Isa sa amin ang nagbahagi tungkol
sa kanyang karanasan sa pagpunta sa ibang bansa gaya ng Denmark, Norway, at
marami pa. Masaya siyang ibinahagi ang kanyang pinakamagagandang sandali sa
buhay at ang paraan ng pagpapaliwanag niya ay parang ipinagmamalaki niyang
gawin iyon. At yung isa pa sa amin ay ibinahagi niya na she had the best
moments back face to face school days especially some fun events. Bilang isang
taong katabi niya noong mga araw na iyon, hindi ko alam kung gaano siya kasaya
noong mga araw na iyon. But when she explained it gives chills because the
person, I didn’t know na masaya pala siya ay yung naisip kong hindi siya masaya noon. Ipinaliwanag
din niya ang mga araw na sinabihan siya ng mga guro na magbasa nang malakas at
nagbibigay ito sa kanya ng anxiety. Nakaramdam siya ng hiya at takot
tungkol dito, ngunit nagawa niyang iwasan ang mga takot na ibinibigay nito sa
kanya.
I learned that part of us have to be proud of what we have and had even if it is good or bad. We have to be happy through the experiences we had. There are people out there that experience things far worse than ours and it's really awesome if we listen to them when they needed to or perhaps help them. Ang pakikinig o pagbabahagi sa iba tungkol sa life experience ay talagang nakakatulong, lalo na ang pagkakaroon ng pakiramdam ng ginhawa pagkatapos magbahagi o makinig sa mga life experiences. Kailangan din nating dumaan sa ating takot at ipakita sa mga tao na kailangan nating maging matapang.
No comments:
Post a Comment